Od ich podlaskiej chaty w Ossolinie dzielą nas jakieś cztery kilometry. Mentalnie, tak mi się wydaje, jesteśmy dużo bliżej, choć Wióry, to Wióry, wiadomo, klasa sama w sobie, radość tworzenia i profesjonalizm w czystej postaci. Niedawno ukazała się kolejna książka Kasi Sawko, animatorki projektu Wióry lecą, a ja właśnie skończyłem ją pochłaniać.

Kichanie, katar, zatkany nos – znacie to? Ja znam. Siedzę na poddaszu, piszę, a z dołu dobiega mnie gromkie: łaaa-ciaaach! To kicha Jacek. Potem słychać wydmuchiwanie nosa, a na końcu psikanie jego ulubionych kropli. Kiedy nic nie słyszę, znaczy – oddycha normalnie. Męczy się od 13 lat.

Jak chyba wszyscy, boję się starości. Chorób, stetryczenia i osamotnienia. Przed jednym z drewnianych bieda-domów, który mijamy jadąc do Nieba, od wczesnej wiosny do później jesieni siedzi na ławeczce lub przykuca staruszek. Nieobecnym wzrokiem pochłania pomykające samochody, swoją jedyną rozrywkę. Samotność jest koszmarem i nie wyleczą jej okazjonalne trendy takie jak masturdating, wychwalające radość z samotnego randkowania. Bądź sama ze swoimi myślami… Ciesz się sobą… Odetnij się od świata… Idź do kawiarni i zacznij czerpać przyjemność z bycia wyłącznie we własnym towarzystwie… Masturdating... Łatwo powiedzieć! To jest dobre tylko okazjonalnie. Nie jestem typem samotnika, ale też nie przepadam za licznym towarzystwem. Wolę małe grona, rozmowy z Anią i naszymi przyjaciółmi lub dziećmi. Wybieram ciszę a nie gwar. Lubię być sam, kiedy pracuję i gadam do

Pamiętaj: na wsi daleko od miasta jesteś dla sieci komórkowej nikim. Zerem jesteś. Nie warto w Ciebie inwestować, bo w zera się nie inwestuje. Co innego, gdybyś był fabryką. Albo choć osiedlem, miastem. Ale ponieważ jesteś tylko mieszkańcem, sztuką, a wokół Ciebie są wyłącznie lasy i pola, Sieć powie Ci elegancko – spadaj. Szukasz minusów wiejskiego życia? Czytaj dalej… Mam za sobą kilkanaście epizodów ostrego narzekania na Facebooku, kilkadziesiąt telefonów i spotkań z przedstawicielami Orange i T-Mobile. I doszedłem do jednego wniosku – podział na Polskę A i Polskę B będzie istniał tak długo, jak długo w głowach menedżerów i polityków nieobecne będzie pojęcie „dobro człowieka”. Każdego człowieka, bez wyjątku. U nas jest tak. Do jednego nadajnika, na którym ulokowały się główne sieci komórkowe, mamy

Daję dziś w połowie sentymentalny i w połowie prześmiewczy tytuł, dość trafnie obrazujący nasz wczorajszy nastrój. Byliśmy na targach Green Days w Nadarzynie pod Warszawą, pośród tłumów ludzi. I prosimy organizatorów: nie róbcie nam tej przykrości już nigdy. Mydło, szpagat i powidło. To nie są targi, to jest barachołka gorsza niż ta, którą kiedyś tu opisywaliśmy. Jedną (!) halę w Ptak Warsaw Expo podzielono w Green Days na cztery salony tematyczne, obejmujące rzekomo architekturę krajobrazu, ogrodnictwo, technikę ogrodniczą oraz florystykę. I żaden z tych salonów nie odpowiadał zapowiedziom, że są to „największe targi ogrodnictwa w Polsce”. Nie. Green Days to najgorsze targi ogrodnictwa. Weźmy sekcję kluczową – ogrodnictwo właśnie. Jak sobie wyobrażacie taki salon? Bo ja widzę go jako nieskończoną przestrzeń z tysiącami różnorodnych roślin,

Jak zbudować i eksploatować własną oczyszczalnię ścieków? Na co zwrócić szczególną uwagę? Moim zdaniem, głównie na... eksploatację. Ekologia oznacza zmianę wielu przyzwyczajeń! O tym piszemy dzisiaj. Poniżej znajdziecie informacje i porady praktyczne dla budujących przydomową biologiczną oczyszczalnię ścieków. Jestem jednak pewien, że każda szanująca się firma, która instaluje takie urządzenia, powinna wprowadzić Cię w temat dużo lepiej niż ja :) Ja miałem szczęście poznać bardzo fajnego Pana Michała z Białegostoku, który nie tylko zainstalował nam oczyszczalnię, ale jeszcze zostawił spory zapas ekologicznego papieru toaletowego i obiecał szybką pomoc, gdyby coś miało szwankować. Ale… mijają trzy lata i wszystko jest w najlepszym porządku! Bądź ekomaniakiem – od czego zacząć? Jeśli macie już wyznaczone, zgodne z przepisami prawa, miejsce do zainstalowania głównego zbiornika oczyszczalni, należy doprowadzić do

Sprawa jest śmierdząca, owszem, ale... tylko teoretycznie. Co pewien czas, kontrolnie, podchodzę do rur odpowietrzaczy i podstawiam nos. Niucham – i nic. Nie czuć nic! Słyszę tylko bulgot ścieków. Gdybym uruchomił wyobraźnię, usłyszałbym jeszcze miliony bakterii, uwijające się w pocie czoła przy przeróbce tego i owego na niemal czystą wodę. Tak, jesteśmy eko, mamy oczyszczalnię i nie wahamy się jej używać. Dzisiejszy i kolejny wpis poświęcę budowie przydomowej biologicznej oczyszczalni ścieków, która zastępuje tzw. zbiornik bezodpływowy. Czyli po polsku – szambo. Buduj oczyszczalnię lub… szambo. Wybór  należy do Ciebie. Na wsi nie wszystko jest proste, a o wielu sprawach trzeba zdecydować tylko raz – na wiele, wiele lat. Tak jest właśnie z wyborem odpowiedniego systemu utylizacji ścieków. Jeśli wieś ma własną kanalizację, problem rozwiązuje się

Gdybym za młodu wiedział o miłości tyle, ile wiem dzisiaj, nie popełniłbym tysiąca błędów. Gdybym rozumiał wszystkie znaczenia słów „kompromis” i „akceptacja”, byłbym innym człowiekiem. A gdybym dzisiaj był młody… Nie, nie chcę!!!

Nasze ziemniaki zjadła najpierw tajemnicza siła. Dosłownie: wessała je pod ziemię. Kolejne – zwariowały, a my razem z nimi. Nie, to nie jest kryptoreklama przemysłu spirytusowego. Opisuję wydarzenia, które działy się naprawdę. Horror z ziemniakami w głównej roli. Historia zwariowanych kartofli sięga początków stycznia… Zaczęło się niewinnie. Z ubiegłorocznych zbiorów pozostawiliśmy 2-3 kg fioletowych ziemniaków na sadzeniaki. Pozostałą część zjedliśmy. W styczniu okazało się, że sadzeniaki … wciągnęła nam pod ziemię jakaś tajemnicza siła. SERIO!!! Wyobrażacie to sobie? Opisuję jak było, bez ściemy. A było tak. Ziemniaczany horror :-) Późną jesienią włożyłam do kartonu kilkadziesiąt dorodnych fioletowych bulw. Zaniosłam je nie do ziemianki, lecz do niewielkiej piwniczki pod domem. Postawiłam karton na stole, zgasiłam światło, zamknęłam drzwi, zapomniałam o sprawie. Tu mała dygresja: nasza piwniczka

Wokół nas jest kilka brzozowych zagajników, na naszej działce brzóz rośnie kilkanaście, moc jest więc z nami. Od dziś przez dwa tygodnie ściągamy sok z brzozy. Dlaczego? Jakie ma właściwości? Jak go ściągnąć? Brzozowy sok to wtłaczana od strony korzeni woda z wieloma składnikami mineralnymi, które są niezbędne do wytworzenia przez drzewo pąków, a w dalszej kolejności do rozwinięcia liści. Wystarczy nacięcie lub niewielki otwór, by przebić się do naczyń, przez które sączą się soki i uzyskać dostęp do płynu. Oskoła, bo tak przed laty nazywano wodę z brzozy, jest niskokaloryczna (zaledwie 18 kcal w 100 ml) i pozyskuje się z niej popularny ksyliotol. To naturalny stabilizator insuliny, nie powodujący jej gwałtownych spadków i przyrostów. Oskołę z pobliskich brzóz jako pierwszy przyniósł do naszego domu