Post optymistyczny
2980
post-template-default,single,single-post,postid-2980,single-format-standard,theme-bridge,bridge-core-3.0.7,qi-blocks-1.2.5,qodef-gutenberg--no-touch,woocommerce-no-js,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.6.6,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,qode_grid_1300,qode-content-sidebar-responsive,columns-4,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-29.4,qode-theme-bridge,disabled_footer_bottom,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.10.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-8015
Post optymistyczny_1

Post optymistyczny i kwiecisty

Lato, prawie środek lata. Przeżyliśmy saharyjskie upały i suszę, weszliśmy w fazę wichrów i monsunowych deszczy, które suną po naszym niebie jeden za drugim i ani myślą się zatrzymać. Czekamy na normalność.

Ania z aparatem, ja z Xperią. Niemal każdego dnia sięgamy obiektywem w pobliskie okoliczności i niemal codziennie – znajdujemy obiekt, którym można się zachwycić. Zaskakujące, ile piękna natura potrafi zgromadzić na niewielkiej przestrzeni. Nasze spacery ograniczają się do jednego-dwóch kilometrów na zachód lub na wschód, z opcją wejścia do lasu od południa lub na porośnięte zbożem pola od północy. W pół godziny lub w godzinę można przetrząsnąć całą okolicę.

Lato: wszędzie zachwyt

Pisaliśmy już? Że prawdziwą siłą naszego miejsca jest to, że nic tu nie ma 🙂 Żadnych atrakcji, o których pisze się w przewodnikach. Lasy, pagórki, pola, łąki, zarośla, krzaczory, dróżki – i to już wszystko. Ani morza, ani gór, ani jeziora, rzeki, parku dinozaurów, Krupówek, Monciaka, Sejmu, Magdy Gessler – no, nic tu nie ma!

A jednak jest pięknie. I widzimy wiele takich miejsc na Podlasiu. Zwyczajne, rzucone między polami i lasami gospodarstwa, przyczajone wśród drzew stare chaty, senność, spokój, nuda. Tomasz Sekielski, który przeniósł się na wieś kilka kilometrów przed nami, ma przynajmniej Bug jako najbliższą atrakcję. I bunkry, których można tu znaleźć sporo. Ale poza tym? Nic.

Co więc zachwyca?

Rośliny. Sama natura. Proste dziewanny, które strzelają cytrynowymi żółtościami w niebo. Malwy, które mają już 220 centymetrów i ani myślą przestać rosnąć. Lilie, które je ścigają. Dziurawiec, który zalał okoliczne łąki. Owies i pszenżyto, które tego lata kłócą się o tytuł Mister Natura. Jastrzębie, które kołują nad kurnikami sąsiadów. Ptaszek, którego nazwy nijak nie możemy znaleźć w albumach, a który wydaje taki dźwięk, jak przesuwanie kijem po żeberkach kaloryfera.

Wszystko zachwyca. W końcu: lato! I wszystkiemu robimy zdjęcia. Nie strzelamy spustem migawki na wariata, oszczędzając oko na prawdziwie piękne kadry.

Dzisiaj więc – na dzień dobry – i na cały dzień – chcemy podzielić się z Wami odrobiną naszego kolorowego świata. Niech pada, albo niech leje się żar z jasnego nieba, niech sobie wieje – furda tam! Kiedy jest po prostu pięknie, to jest pięknie. I  niech tak pozostanie, w naszym i w Waszym życiu.

Mamy nadzieję, że Wasz dzień też będzie taki kolorowy. To przecież ma być post optymistyczny… Uśmiechnijcie się i… zatrzymajcie na zdjęciach świat rzeczy prostych, banalnych, nieturystycznych i niepolitycznych. Simple is the best! Lato jest najlepsze!

Post optymistyczny_2

Post optymistyczny_3

Post optymistyczny_4

Post optymistyczny_5

Post optymistyczny_17

Post optymistyczny_18

Post optymistyczny_6

Post optymistyczny_7

Post optymistyczny_1

Post optymistyczny_10

Kot pojawia się tu jako bonus. Zwykle nam nie pozuje: ten fragment płotu to jego stałe miejsce polowań, stąd wypatruje myszy, nornic, ptaków i… psa 🙂

Ania i Jacek

POLECAMY RÓWNIEŻ: Rośliny nas ocalą

A TAKŻE: Bób, kalafior i pomidor – fajny przepis 🙂

6 komentarzy
  • Anonim
    Posted at 10:13h, 10 lipca Odpowiedz

    Tia, nic nie ma?, to ja zachwycam się niczym?. Pozdrawiam serdecznie ? Monika M.

  • Anonim
    Posted at 14:46h, 10 lipca Odpowiedz

    Cudnie tam u Was !!!- niczym nie zmacona natura !!! – nie ma nic piękniejszego !!! – pozdrawiam !!! – bardzo lubię czytać Wasz blog !!! – TO moje klimaty !!!?

  • Maja
    Posted at 17:59h, 10 lipca Odpowiedz

    Jest dokładnie wszystko to, czego Dusza pragnie 🙂

    • Ewa Z
      Posted at 20:23h, 22 lipca Odpowiedz

      Właśnie buduje się mój dom- nie sielski, ale prawie wiejski, nie na odludziu, ale 30 km od duzego miasta, nie będzie upragnionego ” żaru” ( tak moja prababcia mówiła na piec z płytą do suszenia jabłek) ale bedzie kominek w cegle, nie będzie kozy, krowy i własnego mleka( wyjeżdżam do pracy o 6.00 rano więc ciężko by było pozyskać? ale mąż obiecuje kury( w jego wydaniu bedą to ” zielonostópki” 😉 – zwał jak zwał byle jajka niosły 🙂 Czasem trzeba iść na kompromis. P.S. będziecie przyjmować letników na kwatery?

      • Jacek
        Posted at 20:48h, 22 lipca Odpowiedz

        Trzymamy kciuki za przenosiny! Nie będziecie żałowali! 🙂

        A co do nas – jeszcze nie ma decyzji o przeznaczeniu domu, bo nie jest wewnętrznie skończony, ale to będzie raczej dom pracy twórczej niż kwatery dla letników, tak nam się wydaje i w tę stronę zmierzamy. Powoluteńku 🙂

  • plus
    Posted at 22:00h, 10 lipca Odpowiedz

    Bosko!!!

Post A Comment