Post nadzwyczaj optymistyczny i kwiecisty

Lato, prawie środek lata. Przeżyliśmy saharyjskie upały i suszę, weszliśmy w fazę wichrów i monsunowych deszczy, które suną po naszym niebie jeden za drugim i ani myślą się zatrzymać. Czekamy na normalność.

Ania z aparatem, ja z Xperią. Niemal każdego dnia sięgamy obiektywem w pobliskie okoliczności i niemal codziennie – znajdujemy obiekt, którym można się zachwycić. Zaskakujące, ile piękna natura potrafi zgromadzić na niewielkiej przestrzeni. Nasze spacery ograniczają się do jednego-dwóch kilometrów na zachód lub na wschód, z opcją wejścia do lasu od południa lub na porośnięte zbożem pola od północy. W pół godziny lub w godzinę można przetrząsnąć całą okolicę.

Lato: wszędzie zachwyt

Pisaliśmy już? Że prawdziwą siłą naszego miejsca jest to, że nic tu nie ma 🙂 Żadnych atrakcji, o których pisze się w przewodnikach. Lasy, pagórki, pola, łąki, zarośla, krzaczory, dróżki – i to już wszystko. Ani morza, ani gór, ani jeziora, rzeki, parku dinozaurów, Krupówek, Monciaka, Sejmu, Magdy Gessler – no, nic tu nie ma!

A jednak jest pięknie. I widzimy wiele takich miejsc na Podlasiu. Zwyczajne, rzucone między polami i lasami gospodarstwa, przyczajone wśród drzew stare chaty, senność, spokój, nuda. Tomasz Sekielski, który przeniósł się na wieś kilka kilometrów przed nami, ma przynajmniej Bug jako najbliższą atrakcję. I bunkry, których można tu znaleźć sporo. Ale poza tym? Nic.

Co więc zachwyca?

Rośliny. Sama natura. Proste dziewanny, które strzelają cytrynowymi żółtościami w niebo. Malwy, które mają już 220 centymetrów i ani myślą przestać rosnąć. Lilie, które je ścigają. Dziurawiec, który zalał okoliczne łąki. Owies i pszenżyto, które tego lata kłócą się o tytuł Mister Natura. Jastrzębie, które kołują nad kurnikami sąsiadów. Ptaszek, którego nazwy nijak nie możemy znaleźć w albumach, a który wydaje taki dźwięk, jak przesuwanie kijem po żeberkach kaloryfera.

Wszystko zachwyca. W końcu: lato! I wszystkiemu robimy zdjęcia. Nie strzelamy spustem migawki na wariata, oszczędzając oko na prawdziwie piękne kadry.

Dzisiaj więc – na dzień dobry – i na cały dzień – chcemy podzielić się z Wami odrobiną naszego kolorowego świata. Niech pada, albo niech leje się żar z jasnego nieba, niech sobie wieje – furda tam! Kiedy jest po prostu pięknie, to jest pięknie. I  niech tak pozostanie, w naszym i w Waszym życiu.

Mamy nadzieję, że Wasz dzień też będzie taki kolorowy. To przecież ma być post optymistyczny… Uśmiechnijcie się i… zatrzymajcie na zdjęciach świat rzeczy prostych, banalnych, nieturystycznych i niepolitycznych. Simple is the best! Lato jest najlepsze!

Kot pojawia się tu jako bonus. Zwykle nam nie pozuje: ten fragment płotu to jego stałe miejsce polowań, stąd wypatruje myszy, nornic, ptaków i… psa 🙂

Ania i Jacek

POLECAMY RÓWNIEŻ: Rośliny nas ocalą

A TAKŻE: Bób, kalafior i pomidor – fajny przepis 🙂